ต้นโมก

ชื่อวิทยาศาสตร์:  Wrightia religiosa Benth.
ชื่อวงศ์:  APOCYNACEAE
ชื่อพื้นเมือง:  โมกบ้าน หลักป่า ปิดจงวา
ลักษณะทั่วไป:
    ต้น  เป็นพรรณไม้ยืนต้นขนาดกลาง ลำต้นมีความสูงประมาณ 5-12 เมตร ผิวเปลือกสีนำตาลดำ ลำต้นกลมเรียบมีจุดเล็ก ๆสีขาวประทั่วต้น แตกกิ่งก้านสาขาออกรอบลำต้นไม่เป็นระเบียบ
    ใบ  ใบเดียวออกเรียงกันเป็นคู่ตามก้านใบลักษณะใบ เป็นรูปไข่ รี ปลายใบมนแหลม โคนใบแหลม ขอบใบเรียบ เนื้อใบบางสีเขียว ขนาดใบกว้างประมาณ 2 เซนติเมตร ยาวประมาณ 3-5 เซนติเมตร
    ดอก  ออกดอกเป็นช่อสั้น ๆ อยู่ตามปลายกิ่ง ช่อหนึ่งมีดอก 4-8 ดอก ดอกจะคว่ำหน้าลงสู่พื้นดินมีกลีบดอก 5 กลีบ มีสีขาวกลิ่นหอม ดอกบานเต็มที่มีขนาด ประมาณ 2 เซนติเมตร
    ฝัก/ผล  รูปทรงกระบอกจะออกมาเป็นคู่ ลักษณะโค้งงอเข้าหากัน ภายในมีเมล็ดเรียงอยู่เป็นจำนวนมาก ขนาดความยาวของฝักประมาณ 10-15 เซนติเมตร
    เมล็ด  จำนวนมาก มีขนสีขาวเป็นกระจุกที่ปลาย  ออกดอกตลอดปี
ฤดูกาลออกดอก:  ตลอดปี
การปลูก:  การปลูกในแปลงปลูกเพื่อประดับบริเวณบ้านและสวน และปลูกในกระถางเพื่อประดับภายนอกอาคารบ้านเรือน
การดูแลรักษา:  ชอบขึ้นในที่ชุ่มชื้น
การขยายพันธุ์:  การตอน การเพาะเมล็ด การปักชำ วิธีที่นิยมและได้ผลดี คือ การเพาะเมล็ด การปักชำ
ส่วนที่มีกลิ่นหอม:  ดอก
การใช้ประโยชน์:
    -    ไม้ประดับ
    -    สมุนไพร
ถิ่นกำเนิด:  พม่า  เวียดนาม เขมร มาเลเซีย ฟิลิปปินส์
สรรพคุณทางยา:
    -    รากใช้รักษาโรคผิวหนัง  เรื้อน คุดทะราด แก้พิษสัตว์กัดต่อย
    -    ใบ ใช้ขับน้ำเหลือง
    -    ดอก เป็นยาระบาย
    -    เปลือก เป็นยาเจริญอาหาร รักษาโรคไต
    -    ยางจากต้นแก้บิด
แหล่งอ้างอิง : http://www.nanagarden.com/%E0%B8%A5%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%A9%E0%B8%93%E0%B8%B0%E0%B8%9E%E0%B8%A4%E0%B8%81%E0%B8%A9%E0%B8%A8%E0%B8%B2%E0%B8%AA%E0%B8%95%E0%B8%A3%E0%B9%8C%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%82%E0%B8%A1%E0%B8%81-10215-13.html